Bordeaux, port de la lune

Oke, ik ben nog altijd in Frankrijk, maar dat wil niet zeggen dat je niet een keer moet kunnen genieten van een pizzaatje op z’n tijd. Het feit dat er vijf vrouwen nodig waren om deze te kunnen verorberen, zegt meer over de grootte van de pizza dan over onze honger. De Italiaanse deegschijf belegd met kaas, ham en ananas had namelijk een diameter van maar liefst 60 centimeter. E-norm dus.

Om daarna toch maar wat terug te keren tot Franse culinaire hoogstandjes, ben ik twee daagjes met Sofie en Lisa naar Bordeaux gegaan. De reis begon voorspoedig, tot we aankwamen in Agen. De NS zou hebben gezegd: Vertraging vanwege een aanrijding met een persoon, maar de SNCF zegt gewoon dat we even moeten wachten omdat er een ‘corps’ (een lijk dus) van het spoor moet worden afgehaald. Wel deelt de Franse spoorwegmaatschappij pakketjes eten uit bij vertraging van meer dan twee uur; letterlijk een geluk bij een ongeluk! Om ook nog wat vers te hebben, zijn we een broodje gaan halen in de stad, en heb ik me gewaagd aan een cursusje West-Vlaams. Dacht dat ik een heel eind kwam met ‘gewoon’ Vlaams, maar dit is toch weer een taaltje apart. Aangekomen in Bordeaux konden we direct ons mooie appartementje in, en besloten we wat te gaan wandelen door de stad. Rue Sainte Cathérine blijkt de langste winkelstraat van Frankrijk te zijn (ik voel een déjà vu aankomen: Barcelonaaaa), maar de eerste kilometer was zacht gezegd oninteressant (lees: veel kebab, en kledingwinkels à la Funny Fashion). Ondanks wat drupjes regen, mag gezegd worden dat Bordeaux ook een ontzettend mooie stad is! Gebouwen zijn vaak gebouwd met witte stenen, waar ze in Toulouse roze zijn, maar Bordeaux telt minstens zoveel mooie oude gebouwen en statige huizen. Geen wonder dus dat het grootste deel van de stad op de UNESCO werelderfgoedlijst staat! Tripje naar Marokko is nergens voor nodig als je in Bordeaux bent geweest; het was zelfs in bepaalde wijken moeilijk om de typisch Franse winkels te vinden die er eigenlijk in elke straat zijn (een boulangerie, patisserie, of pharmacie), omdat het té vol was met kebab-zaken en Turks/Marokkaanse supermarktjes met Halal vlees. Daar liepen we dus, drie blonde meisjes. Je ziet het voor je ;-) De kermis die we tegenkwamen bevestigde dit tikje on-Franse beeld nog eens. Om het maar eens in het correct Vlaams uit te drukken: MARGINAAL! (asociaal, ordinair red.) Omdat we toch redelijk moe waren van de hele reis, zijn we bij de Carrefour ingrediënten gaan halen voor een aperitief en pasta pesto. Als toetje hadden we bij de ‘beste patissier van Frankrijk’ macarons gescoord, en natuurlijk hadden we ook wat flesjes Bordeaux wijn. Waar de oplossing tegen de regen in Barcelona shoppen was, hebben we in Bordeaux een gezellig chill-avondje georganiseerd met allerlei lekkers! Het vinden van een bakkertje voor een ontbijt de volgende ochtend bleek lastiger dan verwacht, gezien de louche buurt waarin ons appartementencomplex zich bevond. Gelukkig scheen de zon en was de lucht strak blauw, en al snel vonden we een leuke boulangerie. Verder hebben we ’s ochtends wat door de stad geslenterd, en daarna zijn we heerlijk gaan lunchen. Om onze overvolle maagjes wat te verlichten, moest er (oeh, wat vervelend) weer een wandelingetje gemaakt worden in de Jardin Public. Voordat we de trein in moesten richting Toulouse hebben we nog tapas gegeten, en om onze twee uur durende treinreis wat comfortabeler te maken, hadden we nog een flesje Bordeaux en wat chips gescoord. Bij aankomst in Toulouse bleken de metro’s niet meer te rijden, en moesten we midden in de nacht terug wandelen naar onze huisjes. Ach, zo’n slecht idee was dat eigenlijk niet gezien de hoeveelheid genuttigd voedsel :-). Kortom: twee ontzettend gezellige daagjes met twee leuke Vlaamse chicks en veel wijn in een mooie stad!

Vrijdag stond er weer een leuk uitstapje op het programma: Salon Vins et Terroir! Een beurs dus, en waar me dat normaal niet heel erg aanspreekt, zorgde de aanwezigheid van veeeeeel wijn en andere drank (cognac, armagnac et) en streekproducten zoals foie gras, jambon cru, yaourt glacé, en chocolade ervoor dat ik me direct thuis voelde. We hebben dus wijnglazen gescoord en zijn langs allerlei kraampjes gelopen om verschillende soorten druivensap te proberen. Het mag dan gebruikelijk zijn deze slokjes na een grondig proef-proces in een emmertje te spugen, maar dat is gewoon écht zonde! Goed, je kunt je voorstellen hoe dat gaat nadat je tegen de 30-40 soorten wijn, likeurtjes en cognac hebt geproefd.. Ook hebben we natuurlijk de inwendige mens nog wat verwend met proeverijtjes van streekproducten, en daarna was het tijd voor een lesje dégustation. Een erg gepassioneerde Fransman heeft ons geprobeerd uit te leggen welke stappen je dient te ondernemen voordat je een slokje wijn tot je neemt, van kleuren tot aroma’s, en van de druivensoorten tot het gistingsproces, alles is aan bod gekomen. Inmiddels weet ik in het Frans minimaal vijf verschillende soorten geel te beschrijven, en heb ik met Lisa nog een ontzettend lekker flesje weten te scoren voor een van de volgende aperitif-gelegenheden. Om deze culinaire dag in stijl af te sluiten, waren we ’s avonds uitgenodigd bij Martijn en Pim, waar we hebben mogen genieten van een heerlijk diner, natuurlijk vergezeld van goede wijnen! Weer een heerlijke dag dus!

Om een mooi einde te maken aan mijn vakantie, ben ik zondag met Pim en Martijn een roadtripje gaan maken richting de Pyreneeën en de Middellandse Zee. Onder andere Foix, Perpignan en Saint-Paul-de-Fenouillet zijn met een bezoekje vereerd. In dit laatste dorpje hebben we geluncht bij het dorpsrestaurantje, beetje vergelijkbaar met de bar van Nadine in Saint-Matré. Omdat we niet mega veel honger hadden, besloten we een sandwich met omelet te bestellen. Deze werd ons geserveerd in aluminium folie, en de serveerster verontschuldigde zich omdat er nog andere bestellingen voor ons waren. Helemaal begrijpen deden we het niet, tot we ons realiseerden dat Fransen alleen een broodje eten voor de lunch als ze haast hebben.. De weggetjes waarover we gereden hebben waren zoals je ze herkent van zomervakanties, maar deze keer waren de berghellingen niet groen maar een lappendeken van mooie herfstkleuren. Typisch, dat zelfs je zelfs in de allerkleinste dorpjes een voor Frankrijk representatieve straat kunt vinden: een pharmacie, boulangerie/patisserie, kapper en bank. Ook de Middellandse Zee was heel mooi, strakblauw, en zelfs de zon kwam ’s middags nog voorbij! Mooie laatste vakantiedag!

Komende week heb ik twee toetsen, niveautje 3e klas middelbare school, maar er moet toch nog een beetje gestudeerd worden. Gestion Financière is namelijk nog altijd niet m’n favoriet.. Daarna weer volle bak geniet-modus aan, want over 6 weekjes ben ik alweer in Nederland!

Gros bisous!