Au revoir Marseille!

Afgelopen week zat ik op een random avond het journaal te kijken met m’n Duits-Amerikaanse huisgenoot. Wat ons ten eerste opviel, was dat het journaal (oke, Journal National maar dan nóg) duidelijk alleen maar over Frankrijk ging, en werden problemen in Oekraïne of waar dan ook ter wereld niet vermeld. Naast de gebruikelijke verhalen over Jean-Marie le Pen (of dochterlief Marine, beste matties met Geert Wilders), ging het over een van de favoriete onderwerpen: de economie. Zo werd verteld dat men echt moest opletten voor vlees en andere producten die niet uit Frankrijk komen. Ergens begrijpelijk dat je je eigen boeren-cultuur wilt beschermen, maar buitenlandse producten werden echt afgeschilderd als de boosdoeners en de schuld van alle crisis-problemen (die hier kennelijk nog steeds onderwerp van gesprek zijn, misschien dat daardoor de eerder genoemde extreem-rechtse Le Pen het enórm goed deed in de Europese verkiezingen). Hetzelfde geldt natuurlijk voor bouwvakkers en andere werknemers uit Oost-Europa, een grote bedreiging!

De klantvriendelijkheid in de horeca laat hier spms nog te wensen over, maar verder zijn de mensen echt super vriendelijk en behulpzaam. Onderweg naar school werd ik pas aangesproken door een dame van La Poste, dat ik écht mee moest komen. Ik had in eerste instantie geen idee wat er aan de hand was, maar al snel bleek dat er bejaarde dame achterover was gevallen in dr tuin en dat ze wel een handje kon gebruiken om haar overeind te helpen. Gelukkig viel de pijn mee, en heb ik weer wat karma punten gescoord haha! Ander voorbeeld: elke willekeurige huisgenoot/vriend/kennis van een genodigde voor een feestje is minstens net zo welkom, of twee dames in de trein met 5 koffers en 2 handtassen worden door alle aanwezigen in de wagon bijgestaan bij het versjouwen van deze enorme dingen.

Vrijdagmiddag was het eindelijk zover, het begin van m’n tripje naar Lyon! De verwachtingen waren hooggespannen, ik hoorde van alle kanten hoe mooi het zou moeten zijn. Allereerst heb ik twee uur genooooten van het uitzicht vanuit de TGV. Heer-lijk, die landschappen met schattige kasteeltjes, dorpjes en mooie natuur! Na een korte kennismaking met de papa van Céline en koffie (mét macarons!) was het tijd voor een bezoekje aan het Parc de la Tête d’Or. Dat park was (niet overdreven) enorm groot en mooi, super netjes aangelegd ook en er was zelfs een dierentuin. Geen knullig parkje met wat hertjes en geitjes, maar dit was net effe wat groter aangepakt. Zo waren er giraffes, zebra’s, beren, tijgers, apen, krokodillen en ga zo maar door! Erg grappig en tof om zo’n park om de hoek te hebben (midden in de stad!) ’s Avonds hebben we gepicknickt aan de oever van de Garonn, eeeh Rhone. Tikje apart maar wel grappig dat een random Fransman zich ineens bij ons voegde om z’n levensverhaal te vertellen over het beroep charcutier (en waarom dat écht anders is dan boucher!). Zaterdagochtend zijn we na een lekker ontbijtje (met lokale specialiteit brioche au praline, mmmm) vertrokken naar Anse, en hebben we boodschappen gedaan voor het feestje ’s avonds. Céline gaat namelijk stage lopen bij Google in Polen, en dat moest natuurlijk gevierd worden met Poolse taarten en familie & vrienden gekleed in Google-kleuren. In de tuin van haar opa heb ik de hele avond genoten van lekker eten, een fijn muziekje en dat alles in goed gezelschap! Leuk dat ik kennis heb kunnen maken met een ontzettend gezellige, enthousiaste familie en fijne vrienden die me met open armen hebben ontvangen! Zondag was het tijd voor een echte city-tour in Lyon, en wat was dat prachtig! Kan me de namen van alle wijken, gebouwen, pleintjes en straten niet meer herinneren, maar ook in Lyon hangt dat heerlijke Franse sfeertje waar ik zo dol op ben! Ook zijn we bij een Bouchon Lyonnais (typisch restaurantje) gaan eten, en hier moest ik wederom geloven aan lokale specialiteiten (mij hoor je niet klagen!). Na een discussie tussen Céline en de ober (de tweede vond namelijk dat het proberen van dit gerecht echt wel riskant was als je het nog nooit hebt gegeten), werd besloten dat een beetje risico in het leven wel welkom is, en kozen we dus voor een soort worstje genaamd Andouillette met alle mogelijke slachtvlees van een varken wat je je kunt voorstellen. Ik heb me bij de uitleg hiervan wat afzijdig gehouden, wilde het eerst ‘ns proeven en het was lekker! Met een lekker glaasje Côte du Rhône en een zonnetje op het gezicht, wederom in fijn gezelschap op een ontzettend mooi plekje in Vieux-Lyon; ik kan me weinig beters voorstellen voor een zondagmiddag! Omdat een maaltijd zonder dessert echt geen maaltijd is, zijn we in het hippe moderne deel van Lyon nog een Italiaans dessertje gaan eten (na een wandeling van ruim een half uur). Al met al hebben we een kilometer of 12 gelopen (die zeker als 15 of meer voelden!), en ben ik vakkundig rondgeleid door Céline om in 1,5 dag alle highlights van Lyon te kunnen zien. Moe maar zeer zeker voldaan kropen we ons bedje in, want om 5u moesten we opstaan voor de trein die ons terug zou brengen naar Marseille. Wat een heerlijk weekend was het! Céline, ik weet dat je probeert m’n blogs te lezen, dus hier een woord dat je zeker begrijpt zonder Google Translate: DANKJEWEL! :D Toch wel een tikje grappig dat we na drie dagen heerlijk zonnig weer in Lyon vertrokken met regen, en bij aankomst in Marseille de zon weer volop scheen!

Al maak ik natuurlijk nog steeds foutjes in het Frans, ik merk echt dat ik vooruit ben gegaan de afgelopen 2 maanden. Daarnaast heb ik een aantal mega toffe steden in ‘le sud-est’ ontdekt, genoten van het heerlijke zonnetje en eten hier, en een heleboel lieve mensen mogen ontmoeten! En wat was het fijn om twee maanden lang op 10 minuten afstand van het strand te wonen! Zelfs het vreselijke deuntje van de telefoon op kantoor en de reclame op tv die 9 van de 10 keer niet echt grappig is ga ik missen. Na m’n laatste stagedagje, hele gezellige afscheidsdinertjes en lunches (ik houd niet zo van echt ‘afscheid’) en de grote schoonmaak is het bijna tijd om de koffer dicht te gooien en te vertrekken. Voor het zover is, ga ik nog een laatste keer ontbijten en genieten op het strand met Céline. Enorm bedankt aan m’n lieve huisgenootjes, iedereen bij Marketing Méditerranée, en alle vrienden en bekenden van hen die ik heb ontmoet! Voor het eerst sinds 2009 ben ik de hele zomer in Nederland, ook dat is tikje raar moet ik zeggen! Gelukkig heb ik nu kunnen genieten van twee maanden in m’n favo land! Thanks Marseille, you were great!

Pour la dernière fois: Gros bisous!